سلام و عرض ادب،
باسپاس از مدیریت محترم هنرستان و همچنین جناب،آقای صفایی و همکاران محترم .
امتحان ادبیات بسیار عالی برگزار شد و سپاس از دبیر محترم ادبیات که دقیقا مانند نمونه سوالهای ارسالی در گروه امتحان برگزار شد و بچه ها در کمال آرامش امتحان خود را برگزار کردند .
بنده چند سالی هست که عضو انجمن مدارس دولتی و غیرانتفاعی بوده و هستم الحق و النصاف چنین نظم و هماهنگی و ارتباط عالی دبیران را با دانش آموزان ندیده بودم جا داره از انتخاب اساتید تشکر ویژه کنم واقعا محیط هنرستان و ارتباط دانش آموزان طوری هست که اصلا فرزندم استرس شب امتحان را نداره با اینکه بچه ای که محال مطلبی را نادیده بگیره یا در درسی کم کاری،کنه ولی ما همیشه نگرانی شب های امتحان را داشتیم خدا را شکر تصور ما دیگه از هنرستان آنچیزی نیست که در ایران مرسوم بوده و خیلی خوشحالم از اینکه از دبیرستان تغییر رشته داد و وارد هنرستان شد با اینکه ۳ ماهی که وارد رشته کامپیوتر شده ولی ما هر روز شاهد پیشرفت ایشون در یادگیری نرم افزارها هستیم .
دوستان ببخشید که زیاده گویی کردم این مطالب را بخاطر آن دسته از عزیزانی عرض کردم که با بنده تماس داشتند و مثل خود من نگرانی هایی بابت هنرستانی بودن فرزندشون داشتند .
من که افتخار میکنم و خوشحالم از اینکه این راه را برای فرزندم انتخاب کردیم .
با آرزوی موفقیت و تندرستی تمامی اعضای گروه و خانواده ها .
درود و سپاس از توجه و مهرشما
خوشحالم با درایت و هشیاری رابط والدین و بچه ها هستید
بچه های این نسل حس بی بزرگتری دارن حس میکنن حامی مناسبی که درکشون کنه ندارند نه فقط نسبت به والدين ، در كل جامعه …
بهمان دلیلی که فرمودید والدین نمیتونند روش تربیتی پدرانشونو برای این نسل اعمال کنن در نتیجه نمیتونن با اون تفکر دوست و معتمد بچه ها باشن و حاصلش میشه حس خطر والدین برای اینکه نمیتونن مدیریت و کنترل کنن وضع مواج موجود رو بهترین راهکار رفاقت و درک متقابله با بچه هاست چه با راهنمايي مشاور چه روش ساده شنيدنشون اونا رو بیشتر بشنویم گاهی راهکارای آسانتری برای این تعامل مفید پیدا میشه هرچه القا کنیم موجودات خطرناکین در واقع داریم ازونا حریف مبارزه میسازیم و عواقب خودشو داره اونا بی مسئولیتی رو از روند کل جامعه و حرفای اخبار و والدین دیدن ، چه درکی میتونن داشته باشن وقتی حرف و قولها اینقدر متزلزله و حتى تعاملات فردى كسى مسئوليت كارشو بعهده نميگيره و فرافكن ميكنه به ديگرى … يه جورايى عادي شده …. اگر بتونيم به اين درك مشترك برسيم كه به نقاط قوت بيشتر توجه و تمركز بديم ممكنه حس امنيت بگيرن و از بيخيالى و گاها دست از لجاجت بردارند . نسل ما والدين شرايط خاص خودشو داره واقعا هوشيارى خودشو ميطلبه . مشاهده گرانه بين سنت و مدرن داريم گام برميداريم هم ميخواهيم باور خودمون در هم شكسته نشه هم قراره مشتاق و پذيراى باوراى نوشكفته فرزندامون باشيم طورى كه با كمترين آسيب مواجه باشند بهر حال اونا ادامه ما هستند آرامش درون ما تمركز بهترى در جهت بهبود بازخوردمون خواهد داشت .
در نور و عشق و آرامش باشيد
سپاس كه حس و نظر منو مطالعه كرديد
